- Dr hab. Filip Musiał – Zbrodnia katyńska – nierozliczone ludobójstwo
Aby w pełni zawładnąć polskimi ziemiami, uniknąć groźby powstań czy jakichkolwiek innych działań zmierzających do odzyskania przez Rzeczpospolitą suwerenności, Sowieci zamierzali zlikwidować warstwę przywódczą. Przeprowadzili masowe aresztowania urzędników, policjantów, żołnierzy, działaczy społecznych, polityków.
- Dr hab. Łucja Marek – Ofiary zbrodni mówią listami i zapiskami
Od listopada 1939 r. zezwolono jeńcom na pisanie jednej krótkiej kartki na miesiąc i na otrzymywanie korespondencji zwrotnej. Nie był to wyraz respektowania praw jeńców czy też humanitaryzmu, lecz jeden ze sposobów pozyskania informacji o krewnych i najbliższych osadzonych oraz ich adresów, w związku z planowanymi deportacjami i represjami.
- Marek Jończyk – Ofiary z ziemi świętokrzyskiej
Katyńskie ludobójstwo zebrało też swe tragiczne żniwo wśród mieszkańców regionu świętokrzyskiego. Podstawowymi kryteriami decydującymi o związku zamordowanych z ziemią świętokrzyską były miejsce urodzenia, zamieszkanie, praca lub pełniona służba.
- Dr Monika Komaniecka-Łyp – Tu leży armia. Ekshumacje w Katyniu, Charkowie i Miednoje
Po odkryciu grobów polskich oficerów w Katyniu i nagłośnieniu tego faktu przez niemieckie radio w kwietniu 1943 r., przez wiele lat Katyń był jedynym znanym miejscem pochówku Polaków zamordowanych przez Sowietów wiosną 1940 r. Dopiero zmiana sytuacji w Związku Sowieckim w końcu lat 80. i na początku 90. XX w. pozwoliła na odnalezienie pozostałych grobów m.in. w Charkowie i Miednoje.
- Dr Paweł Naleźniak – Na nieludzkiej ziemi
Druga masowa deportacja obywateli Rzeczypospolitej w głąb ZSRS była ściśle powiązana z ludobójstwem, jakiego dopuściły się władze tego kraju wobec jeńców wojennych przetrzymywanych w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku, a także osób osadzonych w więzieniach na tzw. Zachodniej Ukrainie i Zachodniej Białorusi. Wydając na nich 5 marca 1940 r. wyrok śmierci, przystąpiono także do represjonowania ich bliskich.
- Dariusz Gorajczyk – Józef Czapski – Strażnik pamięci
Postać Józefa Czapskiego, malarza i pisarza, była nierozerwalnie złączona z każdym elementem Zbrodni Katyńskiej, a to za sprawą pobytu w obozie starobielskim, poszukiwań zaginionych towarzyszy, niezrozumiałego faktu ocalenia z zagłady, aż po uparte dążenie do odnalezienia sprawców i pociągnięcia ich do odpowiedzialności.
- Dr Mateusz Zemla – Katyń na arenie międzynarodowej
Zbrodnia Katyńska od momentu jej ujawnienia w 1943 r. zajmowała niezwykle istotne miejsce w polityce międzynarodowej. Przez kolejne dziesięciolecia przedstawiciele władz ZSRS dążyli do odsunięcia od siebie odpowiedzialności za śmierć polskich jeńców. Ponieśli na tym polu porażkę, dzięki ofiarności wielu osób – zarówno za żelazną kurtyną, jak i w krajach zachodnich, gdzie orędownicy prawdy wspierani byli przez różne organizacje a niekiedy również przez ważnych polityków.