E-Księgarnia-
Zbrodnie (nie)osądzone - dodatek prasowy
W wydaniu:
- Dr Karol Nawrocki – Zbrodnie bez konsekwencji
Ogromna większość Niemców, którzy dopuszczali się zbrodni w okupowanej Polsce, nigdy nie zasiadła na ławie oskarżonych. Wciąż jednak rząd w Berlinie mógłby zrobić wiele, by naprawić krzywdy.
- Dr Filip Gańczak – Dwa życia Alvenslebena
Jego nazwisko padało podczas procesów zbrodniarzy niemieckich w Polsce, Związku Sowieckim i RFN. Mimo to Ludolf von Alvensleben, krwawy szef pomorskiego Selbstschutzu, nigdy nie zasiadł na ławie oskarżonych.
- Wywiad z dr Joanną Lubecką z Biura Badań Historycznych Oddziału IPN w Krakowie, rozmawia dr Michał Zawisza
Niedługo przed zakończeniem wojny baron Robert Wright, późniejszy przewodniczący Komisji Narodów Zjednoczonych do spraw Zbrodni Wojennych, twierdził, że osądzenie dziesięciu procent zbrodniarzy będzie wynikiem satysfakcjonującym. Czy jesteśmy w stanie oszacować odsetek niemieckich zbrodniarzy, którzy stanęli przed sądem i zostali skazani?
- Edyta Krężołek – Aż do końca świata… Karanie niemieckich zbrodniarzy wojennych w Europie Zachodniej po 1945 roku
W momencie rozpoczęcia II wojny światowej nie istniały jednolite przepisy prawne sankcjonujące karanie zbrodniarzy wojennych. Co więcej, kwestia personalnej odpowiedzialności za decyzje i działania podejmowane w trakcie zbrojnych konfliktów, nie odgrywała przed 1939 r. znaczącej roli w inicjatywach pokojowych.
- Dr Michał Zawisza – Dysponenci życia i śmierci
Fritz Katzmann, Carl Oberg, Herbert Bötcher. Nazwiska tych niemieckich funkcjonariuszy nie są znane, choć byli odpowiedzialni za śmierć setek tysięcy ludzi na obszarze dzisiejszej Polski, Ukrainy i Francji. W ich życiorysach znajduje się element wspólny – wszyscy przez pewien czas pełnili funkcję dowódcy SS i policji w dystrykcie radomskim. Po wojnie byli – z różnym skutkiem – poszukiwani przez wymiar sprawiedliwości.
- Paweł Żołądek – Kaci wsi kieleckiej
Po wielu latach od zakończenia wojny wciąż aktualny problem stanowi odpowiedzialność Niemców za zbrodnie popełnione na Polakach. Na przykładzie tragicznych wydarzeń z 1943 roku na Kielecczyźnie warto przybliżyć historię ścigania i skazywania nielicznych, którzy odpowiedzieli przed sądem za swoje czyny.
- Jakub Mularczyk – „Łaskawa śmierć”
Akcja T4, wdrożona przez Niemców w czasie II wojny światowej, pochłonęła życie około dwustu tysięcy pacjentów szpitali psychiatrycznych na obszarze III Rzeszy i terenów okupowanych. Na ziemiach polskich liczba ofiar szacowana jest na ponad dwadzieścia tysięcy, choć ze względu na półoficjalny, a następnie tajny charakter akcji ustalenie dokładnej liczby zamordowanych jest niemożliwe. Tysiące Polaków straciło również życie w niemieckich ośrodkach „eutanazji” poza okupowaną Polską.
- Ilona Religa-Gola – W pogoni za sprawiedliwością. Portret zbiorowy łowców nazistów
Z chwilą zakończenia II wojny światowej rozliczenie niemieckich zbrodniarzy wojennych było jednym z najważniejszych wyzwań zwycięskiej koalicji. Jednak ręka sprawiedliwości dosięgnęła tylko nieznacznej części winnych, w chwili, kiedy świat został podzielony żelazną kurtyną. W obliczu nowego konfliktu temat osądzenia niemieckich zbrodniarzy wzbudzał coraz mniejsze zainteresowanie zarówno rządzących, jak i opinii publicznej. To, z czym nie mogły, bądź nie chciały zmierzyć się instytucje wymiaru sprawiedliwości krajów Europy, nie pozostało obojętne grupie pojedynczych osób, które na własną rękę podjęły się ścigania niemieckich zbrodniarzy.